Baza wiedzy

Ludzie pozornie bardzo pewni siebie, stawiający na swoim, zdecydowani i zarozumiali wcale nie mają wysokiego poczucia własnej wartości!

Ludzie, którzy krzyczą wszędzie „zobacz mnie, popatrz na mnie, spójrz, jaki jestem” oraz reagujący agresją, czy oporem na krytykę to wcale nie osoby z wysokim poczuciem własnej wartości!

Ludzie, którzy za wszelką cenę udowadniają swoje racje, non stop spierają się z innymi o własne zdanie, bardzo odważni i bezwzględni też zwykle nie mają wysokiego poczucia własnej wartości!

Kto je ma?

Człowiek ze zdrowym poziomem własnej wartości (czyli ani zaniżonym, ani zawyżonym, tylko mieszczącym się w przedziale optimum):

• ma zaufanie do siebie i wiarę w siebie, co przejawia się w otwartym wyrażaniu siebie (ale nie pychę, czy dominowanie nad innymi),
• odczuwa wewnętrzny spokój i jest opanowany w najtrudniejszych nawet sytuacjach (lecz nie jest to zimna obojętność ani bycie niedostępnym),
• buduje głębokie, oparte na szacunku i zaufaniu relacje (a nie manipuluje innymi, czy daje się zmanipulować),
• w stosunku do siebie towarzyszą mu głównie emocje akceptacji, życzliwości, miłości i wdzięczności (niż złości, poczucia winy, wstydu, smutku, czy żalu),
• podejmuje zadania na miarę swoich możliwości i wypełnia je najlepiej jak w danym momencie umie (ale bez wywierania na sobie presji, czy przymusu osiągania celów za wszelką cenę, bez chęci udowodnienia innym, że poradzi sobie w każdych warunkach),
• dąży do zaspokojenia swoich potrzeb i dążeń, szanując również ich inność u osób ze swojego otoczenia (nie wykorzystuje innych do spełniania swoich potrzeb i nie daje się wykorzystywać do spełniania wyłącznie cudzych potrzeb, nie uzależnia swojej samooceny od czynników zewnętrznych)
• jest uważny na teraźniejszość, pogodzony z przeszłością i z nadzieją tworzy plany na przyszłość (zamiast być mentalnie zawieszonym w przeszłości lub przyszłości).

Mam poczucie, że wmówiono nam, że ci, którzy mają zawyżone poczucie własnej wartości są bohaterami.

Ci, którzy mają zaniżone poczucie własnej wartości to ofiary. Zabrakło narracji mówiącej o zdrowym poczuciu własnej wartości. Czyżby dlatego, że byłoby tak trudno osiągalne?

Kształtowanie poczucia własnej wartości zaczyna się już od najmłodszych lat, kiedy to rodzice poprzez relację z dzieckiem, przekazują mu komunikaty, które potrafią wybrzmiewać w głowie nawet do późnej starości. Później to krewni, rówieśnicy, nauczyciele, przyjaciele, współpracownicy i przełożeni dokładają kolejne elementy wpływające na samoocenę.

W zależności od proporcji napływających z zewnątrz komunikatów wspierających do osłabiających, otrzymujemy wynik określający poziom naszego poczucia własnej wartości.

Poczucie własnej wartości nie jest jednak uzależnione wyłącznie od innych.

Mamy wpływ na to, jaką budujemy relację ze sobą.

Co to oznacza? Jak można budować relację z samym sobą? Mam gadać do siebie lub zabierać się do kina?

Forma pogłębiania kontaktu jest dowolna. Jeśli pomaga Ci mówienie czasem do siebie na głos lub zabieranie się na randki, czemu nie?;) Ważniejsze jest to, żebyś regularnie wchodził(a) w kontakt ze swoimi myślami, emocjami, odczuciami z ciała, komunikatami kierowanymi do siebie, potrzebami oraz reakcjami na to, co się wydarza. To taki pierwszy krok do zdrowego poczucia własnej wartości – poznawanie siebie.

Kiedy już wiesz co lubisz, a czego nie, jak do siebie mówisz (i dlaczego), co czujesz i czemu właśnie wtedy reagujesz tak, a nie inaczej, a także co myślą i jak reagują na Twoje zachowania inni, możesz przejść do kroku numer dwa – aktywnego budowania siebie. Kiedy zrobisz rewizję swojej osoby i z dystansem spojrzysz na to, co Ci służy, a co nie, możesz wprowadzać modyfikacje. Wkraczasz wtedy w fazę eksperymentowania, gdzie sprawdzasz, czy zastąpienie dotychczasowych myśli/ emocji/ reakcji nowymi przynosi spodziewane efekty w postaci większej pewności i zaufania do siebie.

To najtrudniejszy etap i najczęściej przekraczany z pomocą specjalisty (psychologa, trenera, coacha, mentora). Osoba z zewnątrz, życzliwa nam i dbająca o nasz rozwój, potrafi znacznie łatwiej i szybciej znaleźć zwrotnicę naszych nawyków, nauczy nas obiektywnie spojrzeć na to, czym dysponujemy. Z pomocą z zewnątrz łatwiej jest także ustalić konkretny plan nowych strategii i sukcesywnie go wprowadzać (nawet, kiedy czasem potkniemy się, możemy liczyć na wsparcie i mobilizację do dalszych wysiłków, a kiedy czynimy postępy lub osiągamy sukces przyjemniej go świętować z towarzyszem, który obserwował nasze poczynania i zdecydowanie bardziej docenia progres).

Ta podróż po zdrowe poczucie własnej wartości trwa całe życie.

Jak każda relacja wymaga ciągłego pielęgnowania. Jest nieustannym procesem rozwijania postawy szacunku, zaufania, troskliwości i akceptacji do samego siebie. Nie pomożesz innym, jeśli nie pomożesz najpierw sobie. Pamiętaj, że jesteś najważniejszą osobą w swoim życiu. Jeśli cokolwiek warto zrobić to na pewno uszczęśliwić choć jedną osobę na świecie – zacznij od samego siebie :) Zobaczysz wtedy, jak wiele zmieni się wokół Ciebie na lepsze!

Jeśli masz ochotę wyruszyć w tą podróż do poznawania siebie zapraszam na mój najbliższy warsztat otwarty w Warszawie (napisz, jeśli jesteś zainteresowana/-y udziałem) lub na umówienie indywidualnej konsultacji. To będzie dla mnie zaszczyt, jeśli będę mogła towarzyszyć Ci na drodze do aktywnego budowania siebie oraz wzmacniania poczucia Twojej wartości.